ความจริงของคู่จิ้น "อยากเป็นคนแรก"
“ ไม่เอาหรอก เดี๋ยวเลอะ ” ถึงปากจะว่าอย่างนั้น แต่ตากลับจ้องก้อนเค้กไม่วาง ผมเลยอ้อนอีก อ้อนอีก เดี๋ยวก็ใจอ่อนเอง “ น๊า นะครับ ” ได้ผล นิ้วขาวป้อมจิ้มลงไปปาดเอาครีมบนหน้าเค้กขึ้นมา ยื่นมาหาผมช้าๆ ผมอ้าปากรับ จงใจแกล้งตวัดลิ้นเลีย ตั้งแต่ปลายนิ้วลงไปจนสุด แล้วก็ค่อยๆครอบปากดูดกินครีมเชื่องช้า จนเจ้าตัวชักมือหนี “ หึหึ หวานจัง งั้นพี่ขอป้อนคริสบ้างนะ ” ผมจุ่มนิ้วลงไปบนหน้าเค้กบ้าง เป้าหมายคือริมฝีปากชมพูอวบอิ่ม ลิ้นเล็กแลบออกมาแตะๆเลียๆเล็กน้อย ก่อนที่จะอมนิ้วผมเข้าไป … ทั้งนิ้ว เชี่ย !!! ผมได้แต่สบถเบาๆในใจ ไม่ไหว ในหัวผมกำลังจินตนาการเป็นอย่างอื่น และอย่างอื่นที่ว่า มันก็กำลังแข็งขืนขึ้นมา ผมไม่กินเค้กแล้วได้มั้ย ขอกินคนทำเค้กเลย ไวเท่าความคิด ผมชักนิ้วออกจากปากแล้วแทนที่ด้วยจูบ อีกฝ่ายดูตกใจเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ต่อต้าน ผมเลยจูบลึกลงเรื่อยๆ เอาแต่ใจมากขึ้นเรื่อยๆ ส่งลิ้นเข้าไปหยอกเย้ากับลิ้นอีกฝ่ายเล่น หวานเหลือเกิน นุ่มนวลเหลือเกิน อาจดูเว่อร์ไปนิดหากผมจะบอกว่ารสปากของคริสหวานกว่าเค้กอีก แต่ผมรู้สึกแบบนั้นจริงๆนะ “ อื