ความจริงของคู่จิ้น "ทริปล่องเรือหารัก (2)"
“ ไม่ทำจริงๆหรอ ” คนฟังตาวาว จ้องผมอย่างกับจะกลืนกิน “ ต้วน ” พี่สิงกลืนน้ำลายอึกใหญ่ คว้ามือที่กำลังเขี่ยออก กดหัวผมซุกเข้าหาอก กอดไว้แน่น กัดฟันพูด “ นอนเถอะ พรุ่งนี้ตื่นเช้านะ ” ได้ นอนได้ก็นอนไปเลยนะไอ้พี่สิง ผมใช้ริมฝีปากไล่เลาะหาจุดอ่อนไหวจนเจอ แล้วขบเม้มมันผ่านเสื้อยืดตัวบาง พี่มันคราง ฮึมฮัม ในลำคอ ลมหายใจเริ่มจะติดขัด มือข้างนึงกดหัวผมลงไปแนบชิดกับยอดอกตัวเอง อีกข้างไล้วนอยู่ตรงสะโพกของผม เอียงข้างสลับให้ผมได้เล่นกับเม็ดกลางอกที่มันเริ่มจะแข็งชูชัน ผมเลิกเสื้อพี่มันขึ้นก่อนที่จะครอบริมฝีปากลงไปเลียที่เม็ดเดิม ซึ่งตอนนี้มันแข็งเป็นไต ดูดดึงสลับข้างไปมาอย่างกับคน อดอยาก พี่สิงเหวี่ยงเสื้อตัวเองออกไปให้พ้นตัว ตามด้วยเสื้อยืดสีขาวของผม จับผมนอนหงายลงไปกับเตียงแล้วตามขึ้นมาคร่อมไว้ เส้นเลือดพี่สิงปูดขึ้นมาเด่นชัดแม้ในความมืด กร้าวใจชะมัด “ พรุ่งนี้จะมางอแงไม่ได้นะ ” ผมดึงพี่สิงลงมาจูบ และเพียงแค่ริมฝีปากสัมผัสกันเท่านั้น ผมก็กอดคอเค้าแน่น สอดลิ้นเข้าไปปลุกเร้าอารมณ์ ยั่วยวน เอาแต่ใจ คนโดนจู่โจมครางกระเส่าอย